Część 4 "Dla Pana zrobię wyjątek"

-Wiki -powiedziała Agata kładąc ręce na jej ramionach

-Agata  zaczynam się bać powiedz mi co się dzieję

-Wiki Ty masz raka mózgu

-hahaha kiepski żart -usiadła na kanapie

-to nie jest żart.. Spójrz -podała jej wyniki badań

-ale jak to, to niemożliwe -powiedziała łamiącym się głosem -to niemożliwe -dokończyła i na dobre się rozpłakała

-Wikuś -przytuliła przyjaciółkę -spokojnie to się da wyleczyć

-wyleczyć? Agata obje skończyłyśmy medycynę, więc nie wciskaj mi kitu 'wszystko będzie dobrze'

-jeszcze nic nie jest przesądzone -w lekarskim zostały same

-masz rację, mogę umrzeć za dwa miesiące ewentualnie lata -Agata ponownie spojrzała w zapłakane oczy Wiktorii

...

Mijały dni. Wiktoria praktycznie nic nie mówiła, tylko ciągle przesiadywała w szpitalu. Pewnego dnia miała dyżur na izbie

-Pani doktor -podszedł do niej i pokazał rozciętą rękę niech mi Pani to zaszyje skaleczyłem się -usiadł na łóżku i pokazał jej rękę

-oczywiście -nie miała nic do powiedzenia z dwóch powodów: to ona miała dyżur i chcieć albo nie jej obowiązkiem było zajęcie się profesorem, a drugi był taki, że w każdej chwili mógł ją zwyczajnie w świecie wywalić z roboty + narobić niezłego syfu w życiu

-ała  kobieto zawsze jesteś taka delikatna? -jedną ręką w powietrzu zaznaczył cudzysłów

-nie, ale dla Pana zrobię wyjątek

-no świetnie -kolejny raz krzyknął czując ból na nadgarstku

-gdyby Pan uważał nie męczylibyśmy się

-czyli sugeruje Pani, że to moja wina? -droczył się z nią

-a moja? Ja mam uważać jak Pan chodzi? -przez przypadek potknęła się i usiadła Falkowiczowi na kolanach patrząc mu głęboko w oczy -przepraszam -natychmiast się poderwała

-nic się nie stało -oboje byli mocno zdenerwowani

-ała proszę uważać

-oczywiście przepraszam

...

-bo ja kochaaaaaam -Borys jadąc szpitalną windą z Agatą dawał jej darmowy koncert, gdy ta wolałaby wydać ostatni grosz ale nie słuchać pisków Jakubka

-zamknij paszcze -dość żywo gestykulowała -co zrobić żebyś zamilkł? -spojrzał na nią zalotnie

Tym czasem Falkowicz z Wiktorią chcieli wsiąść do windy, lecz gdy drzwi od tej się otworzyły i gdy zobaczyli Agę całującą Borysa w policzek ledwo powstrzymali się od śmiechu

-to nie jest to na co to wygląda, naprawdę uwierzcie mi -Woźnicka mówiła zrezygnowanym głosem

-ale ja nie mam nic przeciwko serio -położyła rękę na piersi próbując wstrzymać śmiech

-wiesz, a może się przejdziemy? -spojrzała na Borysa a ten zachwycony nią przytaknął

-ała a to za co? -usłyszeli w oddali jak Borys dostaje z liścia od Agi

-Pani doktor zechce mi Pani asystować przy operacji przeszczepu wątroby?

-oczywiście

-w takim razie do zobaczenia na bloku -wyszedł z windy z uśmiechem co mocno zdziwiło Kąse

...

-idę do sklepu chcesz coś? -Lena spytała się Witka

-podejdź na chwilę -kobieta uczyniła to o co prosił ją mężczyzna, a ten złapał ją za rękę uśmiechając się do niej i patrząc w jej zdziwione lecz szczęśliwe oczy

-nic nie chce ze sklepu mogę zająć się Felkiem?

-też pytanie, Witek oczywiście to Twój syn

-okej -ponownie od dłuższego czasu się uśmiechnął

...

-to do kurwy nędzy nie podobne -Ruud wszedł do Falka i Wiki na salę -prosto jak w pysk strzelił a ta się mnie o drogę pyta -kontynuował swój monolog sam do siebie

-co się stało? -spytała ruda

-no toć przed chwilą mówiłem prosto jak w pysk strzelił a ta się mnie o drogę pyta

-jak jest źle zawsze możesz liczyć na rodzinę

-żeby poszło jeszcze gorzej -wypowiedź Wiki kontynuował Falkowicz

-myśli Pan profesorze?

-Pani doktor, ja nie myślę ja to wiem -Falkowicz był dla Wiktorii łagodny. Wiedział o jej chorobie i o tym, że zostało jej już nie wiele czasu -zamieniamy się -powiedział stanowczo, a Wiki spojrzała na niego pytająco

-ale jak to?

-normalnie ja idę na asystę a Pani na operatora

-ale to żart?

-dlaczego miałbym żartować i proszę tyle nie gadać tylko się zamienić -zamienili się miejscami 

...

-Przemo ja na serio nie chciałam zalać łazienki przysięgam -Woźnicka zalała pół hotelu i musiała tłumaczyć się przyjacielowi 

-dobra idź już 

-ale jak to? -Agata spodziewała się raczej ostrego opierdolu ze strony Zapały -nie będziesz mi prawił kazania 4 godziny, nie każesz mi sprzątać, ani nawet nie krzykniesz?

-nie bo Ty jutro i tak zrobisz to samo

-w końcu to do Ciebie dotarło -wzięła się pod boki, a ten spojrzał na nią wściekle -to znaczy obiecuję poprawę -zamknęła oczy

-idź i mnie nie denerwuj -Zapała jej rozkazał 

...

-ło matko! -Wiktoria w myjni poślizgnęła się wpadła na Falkowicza, a po chwili oboje leżeli na podłodze -ło matko! -Consalida szybko wstała i zakryła dłonią usta

-wie Pani jest inne określenie takich sytuacji niż 'ło matko'

-ło matko to znaczy przepraszam -szybko poprawiła się 

...

-tak połknęli haczyk

-tyle wystarczy? -rzucił na stół sporą sumkę pieniędzy

-taa myślę, że tak -przeliczyła całą kasę 

Do kogo należy ostatni dialog? :) /Meredit