Część 19 "Zachowujcie się, byle jak, ale się zachowujcie"

Siedział u siebie w przy szklance whisky. Mimo, iż było już późno, a dyżur skończył kilka godzin temu jakoś nie spieszyło mu się do domu. Uzupełniał papiery, a raczej próbował. Powodem dezorientacji nie było zmęczenie ani złoty trunek, lecz myśli krążące wokół pewnej rudowłosej kobiety
F- cholera! –krzyknął, gdy zamiast daty operacji napisał Wiktoria. Natychmiast zamazał imię, żeby żaden wścibski lekarz nie poleciał z tym do Consalidy oskarżając profesora o zboczenie zawodowe na jej punkcie. Mogłaby się wystraszyć –pomyślał. Rzeczywiście speszyłby tym kobietę, a tego najbardziej chciał uniknąć –dość na dziś –powiedział sam do siebie. Jednym łykiem wypił całą zawartość szklanki, narzucił na siebie marynarkę i wyszedł z gabinetu kierując się na parking –przecież piłeś, baranie –cień wątpliwości pojawił się w jego umyśle, ale po chwili doszedł do wniosku, że on profesor Falkowicz potrafi znaleźć rozwiązanie w każdej sytuacji i konsekwencje na pewno go ominął szerokim łukiem, poza tym nie miał zamiaru marznąć czekając na taksówkę, a musiał przyznać, że jesienne wieczory, a raczej noce są chłodne. Wsiadł więc do samochodu i ruszył przed siebie. Tak jak sobie obiecał, tak zrobił. Dojechał bezpiecznie. Wszedł wykończony do wielkiej willi i od razu skierował się do łazienki. Wieczorna toaleta jednak dobrze mu zrobiła. Usiadł na skraju łóżka w swojej wielkiej, przestronnej sypialni. Zastanawiał się nad wszystkim i nad niczym. Po co mu taki wielki dom skoro jest sam? Dlaczego nie ma tej jedynej a na myśli miał Wiktorię, skoro każda poleciałaby na niego, gdyż jest bogaty, cholernie przystojny i ma klase? No właśnie każda, każda, ale nie ona. Po dość długich rozmyślaniach położył się spać, przed jutrzejszą operacją z Wiktorią musiał wypocząć.
…
W- kochasz go –bardziej stwierdziła niż zapytała. Woźnicka z Consalidą postanowiły zrobić sobie noc zwierzeń. Kupiły butelkę winą, którą powoli kończyły opróżniać i jakieś trzy czekolady, które także już się kończyły –ale gdybyś go kochała nie walczyłabyś z nim, ani z tym
Ag- już nie będziemy razem, więc wole w sobie zabić miłość do niego
W- pogadaj z nim
Ag- próbowałam, Wiktoria robiłam wszystko, żeby mi uwierzył, ale on ledwo chciał tego słuchać i to też nie do końca
W- on w ogóle wie co się stało
Ag- wątpię –upiła łyk czerwonego alkoholu –dobra koniec o mnie, gadaj co u ciebie i u Falkowicza
W- nic –wpatrzyła się w księżyc za oknem
Ag- jak to nic? –zdziwiła się –on mi nie daje normalnie pracować, cały czas nawija o tobie
W- serio? –spytała zaskoczona chociaż uniosła kącik ust
Ag- tak mówi jaka to jesteś piękna, utalentowana i w ogóle, że zamierza cie zabrać na kolacje tylko musisz się zgodzić, ale nie wie jak to delikatnie powiedzieć, żebyś mu nie uciekła, a on cie nie chce speszyć –rozgadała się –Wiki słuchasz mnie? –machnęła ręką przed nosem przyjaciółki, która momentalnie się ocknęła
W- tak tak, mówił coś jeszcze?
Ag- nie wiem,nie słuchałam go -spojrzała przenikliwie na przyjaciółkę -a co to za uśmieszek?
W- jaki uśmieszek? -próbowała spoważnieć, ale obie kobiety wybuchły śmiechem
Ag- podoba ci się? Przyznaj się -zaczęła łaskotać dziewczynę
W- może trochę -upiła łyk wina
Ag-mnie nie oszukasz
W- okej podoba mi się, ale w sumie trochę się tego boję
Ag- rozumiem, szpital, Zapała, Nina i reszta debili -zamyśliły się obie
W- dobra koniec tego dobrego idę spać jutro mam dyżur z -zamyśliła się a po chwili znów uśmiechnęła
Ag- z Falkowiczem -dokończyła za nią
W- wypad z mojego pokoju małpo
Ag- a mogę spać z tobą? -stanęła przy drzwiach
W- spadówa -rzuciła w nią poduszką
...
Obudził się z lekkim bólem głowy. Wziął zimny prysznic, zjadł pożywne śniadanie i łykną tabletkę przeciwbólową. Po 15 minutach był już na parkingu, z hotelu wyszła właśnie ona. Szła dość chwiejnym krokiem trzymając się za głowę i nawet nie zauważyła, gdy wpadła na Falkowicza
W- przepraszam -podniosła wzrok i natychmiast się zarumieniła dostrzegając szare tęczówki profesora
F- nie szkodzi -wypuścił ją ostrożnie z objęć pilnując, żeby dziewczyna się nie przewróciła -pobalowało się wczoraj co? -dostrzegł jej wory pod oczami
W- to wina Agaty, zmusiła mnie -wytłumaczyła
F- chodź do mnie dam ci coś na ból głowy -zarządał. Weszli do szpitala, a na drodze napotkali dość dziwną sytuację. Sambor, Tretter i Adam rozmawiali o operacjach a po chwili dołączyła do nich Agata z rozczochranymi włosami w opłakanym stanie
Ag- ooo Stefan nie mogę pogodzić się z tym jak skrzywdziłam wielu ludzi, proszę daj mi podwyżkę, żebym mogła uregulować swoje długi i przeprosić te niewinne istoty
S- Agata nie kłam, jakoś na drogie kosmetyki to cie stać -potarł jej oko rozmazując tusz po policzku- poza tym nie wychodzi ci ta gra -kobieta spojrzała na niego zaskoczona
Ag- moja gra była idealna, to wy niczego nie rozumiecie -machnęła przed nim włosami i skierowała się do łazienki
F- nie kłamałaś -stwierdził
W- z czym? -zaciekawiła się, a on lekkim pchnięciem ręką w jej plecy sprawił, że ruszyli do jego gabinetu
F- z tym, że Agata ma dwa oblicza -otworzył drzwi do jego królestwa -zapraszam -machnięciem ręki zasygnalizował, żeby Consalida weszła do środka
W- to dasz tą tabletkę? -opadła ciężko na fotelu
F- oczywiście -uśmiechnął się i podał jej opakowanie tabletek z szklanką wody
...
Ag- co ty robisz? –z nowym makijażem weszła do lekarskiego gdzie Zapała „przeszukiwał” telefon Oli
P- a co? Nie nic sprawdzałem godzinę –zdenerwował się, gdy spojrzała na niego wzrokiem sygnalizującym, że zna całą prawdę –proszę nie mów Oli, że czytam jej sms-y
Ag –słucham –skrzyżowała ręce na piersi –musisz się starać
P- biorę za ciebie wszystkie dyżur nocne przez miesiąc, przez tydzień będę za ciebie zmywał i biorę na siebie twoje papiery
Ag- robisz mi kawę cały tydzień, plus pięć dych –wyciągnęła do niego rękę
P- co? Nie!
Ag- Ola! –Woźnicka wykrzyczała na cały szpital
P- dobra, dobra –wyciągnął z portfela pięćdziesięciozłotowy banknot –jej pazerna jesteś
Ag- według Wiki –wręcz wyrwała mu pieniądze –przedsiębiorcza –miała już wyjść, kiedy to jednak się zawróciła i podeszła do Przemka  -swoją drogą, to przypadkiem –zaakcentowała ostatnie słowo –słyszałam twoją rozmowę z Adamem
P- tak, ale ja nie mogę ci nic powiedzieć
Ag- no trudno –ciężko westchnęła –a o czym nie możesz mi powiedzieć? –podejdę go od tej strony –pomyślała
P- nie mogę ci powiedzieć, że Adam tak naprawdę był z Martą, żebyś czuła się zazdrosną i on chyba nadal coś do ciebie czuje –wypaplał nie zastanawiając się nad tym, że ta kobieta perfidnie go podeszła
Ag- ups, wygadałeś się –zadarła dumnie głowę do góry
P- o cholera biegnę wyparzyć usta –pobiegł taranując Borysa w drzwiach
B- a temu co? –zapytał z głupim uśmieszkiem siadając na kanapie
Ag- długo by opowiadać –spojrzała na niego przenikliwie –a ty z czego się cieszysz?
B- ja? Z niczego –mrugnął do niej –okej powiem ci. Na Ferrari Adama nałożyłem różową powłokę w niebieskie gwiazdki  -zaczął się idiotycznie śmiać
Ag- całe życie z kretynami –poszła do bufetu w nadziei, że zielona herbata ją uspokoi
…
Kilka godzin po operacji, którą przeprowadzał Falkowicz z Wiktorią wyszli zmęczeni z bloku
F- spisałaś się, kochana –przyznał kierując swoje kroki do bufetu
W- dziękuję, ale ty też niczego sobie –zarumieniła się
F- mam nadzieję, że nie odmówisz mi kolacji dzisiaj wieczorem
W- wiesz co? –spojrzała mu w oczy –chętnie się skuszę
F- no to się cieszę, a teraz zapraszam cię na –chwile się zamyślił przy wejściu do kawiarenki –na podwieczorek –puścił ją w drzwiach. Ich spokój nie trwał jednak długo, ponieważ zobaczyli Agatę kłócącą się z Adamem
Ad- to ty mi z samochodu zrobiłaś jakiś cyrk
Ag- to nie ja tylko Borys!
Ad- ty niesiesz zło!
Ag- ja ci niosę pokój miłosierdzie tępaku jeden! –wykrzyczała i rzuciła w niego ciastkiem
Ad- zapłacisz mi za to! –chciał jej oddać tym samym, lecz kobieta schyliła się a słodkim łakociem z kilogramem lukru i bitej śmietany prosto w twarz dostał Tretter. Woźnicka odwróciła się i zaśmiała dyrektorowi prosto w twarz, ale gdy ponownie spojrzała na byłego kochanka dostała prosto w nos ziemniakami
Ag- nie daruję ci tego! –wykrzyczała i zaczęła się prawdziwa bitwa na żarcie
F- do mojego gabinetu, ale już! –gdy Falkowicz zabrał głos cały personel uspokoił się
GABINET
F- to niedorzeczne co wy wyprawiacie! –po jednej stronie biurka stała Agata z Adamem a po drugiej Wiktoria z Andrzejem
W- zachowujecie się, byle jak, ale się zachowujcie –spojrzała wściekle na parę
F- macie zapłacić za wszystkie straty i posprzątać mi gabinet oraz bufet –spojrzał srogo na Agatę, która wyjęła z włosów kluska i rzuciła na podłogę –popilnuje was Ruud żeby nie strzeliło wam do głów coś gorszego, a tym czasem
W- a tym czasem za pół godziny widzę się z tobą Andrzej na parkingu, bo jedziemy na kolację –mrugnęła do przyjaciółki co nie uszło uwadze Falkowicza
F- oczywiście to.. miłego sprzątania –machnął im ręką, po czym wyszli z gabinetu, a ich miejsce zajął Ruud zakładając sobie na głowę koronę zrobioną z kartonu
F- myślisz, że się nie pozabijają? –spytał
W- nie wiem, oni się kochają ale jeszcze o tym nie wiedzą –nawet nie zauważyła, że zabrzmiało to jak ich historia –no nic ja idę się ogarnąć i..
F- i przyjadę po ciebie, bo jedziemy do mnie
W- ale..
F- żadnego ale –spojrzał w jej oczy zdradzające szczęście z takiego obrotu sprawy
W- okej, dzwoń jak coś –uśmiechnęła się
Pojechał do domu przygotował całą kolację i założył swój najlepszy garnitur. Tym czasem Wiktoria wykąpała się, umyła włosy i założyła czarną sukienkę przed kolana z koronkowymi plecami. Gdy dostała smsa od profesora, że czeka on na nią na parkingu uśmiechnęła się, zabrała czarną kopertówkę, włożyła czarne szpilki i wyszła przed dom przeczesując palcami rozpuszczone włosy
F- wow –powiedział, gdy do niego podeszła –wyglądasz –zlustrował ją wzrokiem –bardziej niż fantastycznie –ujął jej dłoń i pocałował
W- dziękuje –zarumieniła się –jedziemy?
F- naturalnie –otworzył jej drzwi do samochodu
…
R- przeoczyłeś plamkę! –wydarł się na Adama, który wraz z Woźnicką czyścił gabinet profesora szczoteczką do zębów
Ag- Ruud nie drzyj się tylko nam łaskawie pomóż –asekurowała Krajewskiego
R- to nie ja jestem beznadziejny, że nie potrafię zauważyć miłości drugiego człowieka do mnie! –byli kochankowie pierwszy raz od dłuższego czasu spojrzeli sobie w oczy, ale nie z nienawiścią, z tęsknotą i miłością –trafiłem w sedno –krzyknął dumny z siebie
Ad- nie uważasz, że powinniśmy porozmawiać?
Ag- myślę, że to byłoby najlepsze rozwiązanie –uśmiechnęła się do niego lekko
Ad- to dzisiaj? –odwzajemnił jej uśmiech
Ag- jasne, tylko –zadrżał jej głos –ogarniemy tylko ten burdel..
B- czy ktoś powiedział burdel? –ucieszony Borys wpadł do gabinetu i zaczął tarzać się po podłodze –uwielbiam burdel –zaczął rzucać się resztkami jedzenia. Byli kochankowie wykorzystali chwilę nieuwagi przyjaciół i zamknęli ich z nakazem posprzątania gabinetu Falkowicza, a sami skierowali się do hotelu
…
F- zapraszam –wpuścił ją pierwszą do willi
W- sam to wszystko zrobiłeś? –jej oczom ukazał się pięknie nakryty stół z kieliszkami wina, a wieczorowy, romantyczny klimat dodawał magii temu spotkaniu
F- jak widzisz –przejął od niej płaszcz –rozgość się –uśmiechnął się ciepło. Oboje przeszli do salonu, gdzie był pięknie nakryty stół…

Jak zwykle proszę o KOMENTARZE :)